kem: Bağışlayın Gözlerimdeki Kırmancı/Mehmet Çetin

18 Şubat 2014 Salı

kovulduğum kırları alıp geldim kentinize

bağışlayın başınıza bela öfkemi

orman kalmadı yanacak, biliyorum

ev kalmadı yakılacak ki babam da öldü

biliyorum ama bir bekleyen var gibi orada

o dağları o baharı bekleyen ölümlü gözlerle

kovulduğum kırları da alıp geldim kentinize

dağ kokuyor demek güç şu soluğum için

belki inilti ve sümbül ve kan gibi bişey

ki dağlarından bıçaklanınca bir halk

çığ düşüyor düşlerine çünkü üşüyor

soğuk masal ve tarih kağıdı gibi

körleşen gözleri önünde annemin

ölüyor babam göz göre göre sürgün öldü

soğuk bir damga oluyor ömrüme bu ölüm

biliyorum bu kent sizin bu heykel bu sanrı

yıldız yalnızlığı bu gökavuntusu gecemi

alıp çocukluğum gidecek gecenizden

bağışlayın gözlerindeki kırmancı

doğduğu ev yıkıldı ormanı yakıldı kovuldu

çocuk gözleri bu yüzden hep yurtsuz kaldı

kuş ormanına kaçan ay ve şarkı ve ahı

alıp gideceğim yeryüzünden giderce

düşün ve bağışlayın beni o isli yüzünüzden

kem