bengi yenilgi

yenilgi mübarektir artık.

başka çare yoktur, kalmamıştır. bütün  ‘yenilgiyi kabul etmeyen fenerbahçeliler’ tartışmayı kesmelidir. kötü başlayanlar kötü devam edeceklerdir. bu yasadır, değişmeyecektir. böyle bilinedir. el, kapıyla dudak dudağayken çekilmeli, geriye dönülüp merdivenler koşarak inilmelidir. kimseye görünmemeye gayret et, artık hiçbir şeye hayret etme olur mu? tekrar denedin olmadı, yenildin ve yenilemen artık anlamsız, beckett yanıldı. özel de; biz hiçbir şehirden intikam alamayız. karakoç bilmedi; yenilgi yenilgi büyümez hiçbir zafer. hakikate, kutsal yenilgisiyle bir tek uyar yaklaştı fakat, o da nedense bir türlü ümidini kaybetmeyip her şeye yeniden başlamak gibi garip şeyler söyledi. yalnızca nuh ile cibran bütünüyle açık, bütünüyle yürekli, bütünüyle açık yürekliydiler. nuh, ‘ben yenildim, أَنِّي مَغْلُوبٌ’ dedi. bunu çekinmeden rabbine diyebildi. cibran, saltyenilgi'yi sevdi. yenilginin zatına aşık oldu. 

ve biz o korodayız. biz, bütün yenilenlerin ortak hafızası, biz, bütün yenilmişlerle aynı kışlaktayız. kıştayız. kışkırtılmaz, kışkışlanan.

bundan sonraki her deneyiş bir bıçağın kesip kesmediğini, elektriğin çarpıp çarpmadığını defalarca uygulamak kadar absürd. saçma sapanlığımız mebzul miktardayken…