I.
bütün mümkünlerin karşısında
renklerin kör kesildiği
bölenemeyen
birine uğratıldın.
sen uzak değilsin
benim ellerim kesik
atımın ayakları tam kökünden.
kendimden çıkarsam beni göreceksin
tabi elini uzatma
yapışır kalırım bir kara leke.
bir topalın koşuşu gibi konuşmam
hiçbir medenî hal bu dramı seyreltemez bile.
çünkü ben düşerim kimse tutmaz
çakılmak diye bir kelime bulunur.
Yunus musun dizen başımı döndürüyor
gören, kör eden, alıp götüren, yularlayan dizen
derken birikmiş bir el olarak dönüyorsun içime
Allah aşkına sen neyi kurcalıyorsun.
Belkıs’sın ama Hüdhüd’üm yüzümü güldürmüyor
ifrit de yok Süleyman’ın tahtsızdır.
koşamamak diye bir fiil vardır.
bu kalp, bir yumruk olarak kendini dövüyor
kalbî bir yumruk kesilerek kalp.
-bu kalp şelpe değildir
öyle vurulmaz.-
II.
rahat bir uyku çekti imtihan seni yola koyunca
başımda dikilirdi, elinde bıçak, iki gözü kan.
neyleyelim bize de kalbimizin sıkıla sıkıla zayıflaması düş.
şairinden daha çok içlenirdik:
yarım ay yarım güneş
yarım ay yarım güneş
yarım ay yarım güneş
doğmuyor.
